Μαζί

Είσαι κάνοντας βόλτες΄
κάθετα κινείσαι στον αγέρα
και βλέπεις σα θάνατο΄
πετάς πάνω απ’ το βουνό
πάνω από μένα΄
Ξεφεύγεις΄
περιπλανιέσαι σε δρόμους
που ποτέ δεν είχες νιώσει.
Δώσε μου το χέρι σου ν’ ανέβουμε
μαζί.
Μαζί.

φωτογραφίες: Πάρνηθα 29/6/2008

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία
κι ύστερα είπαν πως την έγραψαν παιδιά

Κι ύστερα πέρασε ο καιρός κι η ιστορία
πέρασε εύκολα απ' τη μνήμη στην καρδιά
ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά

Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία
κι ύστερα γήπεδο στοιχήματα καυγάς
ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά

Σύμβολα τ΄ ουρανού

Nα τώρα μολύβι και χαρτί

με την ψυχή να μοιραστεί και να παραμορφώσει

Τη γνώση την άλλη τη λευκή να τη διαμορφώσει.

Τα μάτια δεν κοιτώ για ν’ ακουμπήσω

εκεί την τρέλα τη γλυκιά αγάπης

Από ελάχιστα να θυμούμαι

μια ζωή αιώνια, μακρινή

μιας ευτυχίας ευτυχία.

Και τα γράμματα σύμβολα τ’ ουρανού

και το αρχέτυπον, η ιδέα, το πριν,

το πάντοτε, το μη

ν’ αναλογεί σε κάθε μου μορφή

σε κάθε θέα, σε κάθε διαδρομή.

Και η κάθε λέξη εκεί

Η κάθε λέξη εκεί.