Monday, August 25, 2008

άτιτλο


Οι μικροί κόσμοι των ανθρώπων

δε βγάζουν παραπέρα.

Πατάει σε χρώματα

μεθάει με σχήματα

με ήχους διασκεδάζει

Κλείνει με δύναμη

κλείνει τη δύναμη

και μπαίνει στο μικρό κελί

του σύμπαντος όλου

σ’ ένα αστέρι κρύβεται το μυστικό

πιάστο ή το χάνεις για πάντα

Και το μικρό, γλυκό κοριτσάκι

με το μικρό του φουστανάκι

χαμογελά κι υψώνει τα χέρια

κοιτάει ψηλά μα βλέπει μέσα.

Monday, August 4, 2008

Μαύρη λάβα


Επέλεξα να σ’ ακολουθήσω
γνωρίζοντας πως θα σκοτώσεις τα όνειρά μου

και τώρα τ’ αποτελειώνω

μια ωραία ανάμνηση στη βροχή

πισωγυρίσματα εν χορώ.


Μύρισε η πλανεμένη αγάπη σου

θέλησες να σκοτώσεις μαζί με τ’ όνειρό σου
και το δικό μου
δεν έφυγες

είπες πως έμεινες από αγάπη

ήσουν κοντά μου από αγάπη

και με αγάπη με σκότωνες
σε κάθε χωροχρονικό κενό

καθώς θα σκύψω απόψε ν’ αποκοιμηθώ
χάϊδεψε την ψυχή μου

δώσ' μου ζωή ξανά


καθώς ρέει η μαύρη λάβα

Friday, August 1, 2008

άτιτλο



άφησα το σώμα

άφησα τη σκέψη

άφησα την ψυχή

από διάδρομο μακρύ

σ’ ένα στενό πηγάδι σκοτεινό

και τ’ αφήνω

τώρα ανησυχώ

μη δε σου ‘δωσα

την ευγνωμοσύνη που νιώθω

και την αγάπη



- πώς η ζωή μας ξεφεύγει τελικά –



Photo: http://flickr.com/photos/devosdelphin/2580421173/