πάντα αυτό γίνεται
αυτό το μίσος, όλη η αηδία που νιώθεις
η οργή τούτη στο στήθος
που μου ξερνάς με κάθε λόγο σου
για να νιώσεις την ανωτερότητά σου
ὦ χαίρομαι που νόησα νωρίς τον πραγματικό σκοπό σου
σαν νιώθεις πως απειλήσε
- ανάβει πάντα η φωτιά σου στο σκοτάδι της ψυχής
παραπλανούν οι δολιοφθόροι
έκαψαν και την δική μου καρδιά
κι οι πολεμιστές γύρισαν την πλάτη. –
σε μια όμορφη πορεία
στο μονοπάτι στο χορτάρι και στα δέντρα
ξέχασαν οι πολεμιστές την αγάπη
τραβούν όλοι μοναχικά τον δρόμο τους
αντικαθρέφτισμα της δικής μου θελήσεως
σε βλέπω όπως σε δημιούργησα
και είσαι άσχημος
ως κι η ασχήμια μου η μέσα
η που τόσο προσπαθώ να φωτίσω
είμ’ εγώ στο ίδιο το μαχαίρι που με σκοτώνει
στον κάθε λόγο σου που μου ξερνά
την αηδία την οργή και το μίσος
εγώ σας ξέχασα πολεμιστές
γι’ αυτό μου γυρνάτε την πλάτη
8 comments:
Βγάζει μια τρυφερή οργή αυτό το ποίημα..
'Ωστε ξέχασαν οι πολεμιστές την αγάπη;
Το πιστεύεις αυτό, έτσι;
Χαίρομαι που ξαναδιαβάζω ποιήματά σου!
ΥΓ. Στον όγδοο στίχο σου ξέφυγε από αβλεψία το "ε" στη θέση του "αι" στο "απειλήσαι".
Ναι the return, το πιστεύω αυτό, αλλά δεν κατηγορώ αυτούς, αλλά εμένα, που τους βοήθησα να το κάνουν..
Την έκαναν λοιπόν οι πολεμιστές και μας έμειναν οι που δεν βλέπουν καν τι συμβαίνει..οι που θάβονται από τόνους δικαιολογιών για να "απολαύσουν" λίγο ακόμα την ζωή και να μην πάρουν την ευθύνη της.
Υ.Γ. Ευχαριστώ και το χα το δίλημμα για το ε ή το αι, τα μπερδεύω ενίοτε :)
Μια τετοια δραματικη εμπειρια ειχα το Πασχα(δες στο post μου) με πολεμιστες που δεν βλεπουν περα απο την μυτη τους(ή μαλλον περα απο τον τραπεζικο τους λογαριασμο!!)
Αναρωτιεμαι αν μπορουμε να βοηθησουμε τετοια ατομα να δραπετευσουν απο την "φυλακη" τους!
Δεν μπορείς να βοηθήσεις κανέναν αν δεν θέλει ο ίδιος να βοηθηθεί..
πολεμιστές ήμαστε όλοι μας... αλλά με τα δικά μας όπλα... ίσως και αυτό να φταίει που ψάχνουμε την ευτυχία αντί απλά να την ζουμε
δεν είμαστε όλοι πολεμιστές.. κι ούτε είναι δυνατόν να είμαστε όλοι πολεμιστές.. όλα χρειάζονται και όλοι, πρώτιστα να γνωρίσουμε την ίδια μας την φύση
kallioph, εγώ λέω ότι ήμαστε... δεν μπορείς να λες ότι εσύ δεν είσαι.. γιατί και μονό με το ποίημα σου είσαι πολεμιστής για την ποίηση...
εξαρτάτε πως και από που θα το δεις
(μια οπτική γωνιά της σκέψης ποτέ δεν μου είναι αρκετή)
:)
δεν είπα ότι δεν είμαι :)
είπα απλά ότι ο κάθε άνθρωπος δεν είναι απαραίτητα πολεμιστής και ούτε ίθισται να είναι.
ο καθένας έχει τον δικό του δρόμο να περπατήσει..
Post a Comment