Για το κορμί και η καρδιά
να νιώσουν μέλι ως βαθιά
λαχτάρουνε και θένε...
Να νιώσει η στάλα το χαμό
Το δάκρυ μου να το λουστώ
σαν περιστέρι στην ψυχή σου
Δεν ξέρω αν είμαι, δεν ποθώ
παρά να είμαι πάθος.
Και να κοιτώ να σε κρατώ
Να ταξιδεύω
Γι’ αυτό σου λέω φίλε καλέ
πάρε με αλήθεια ταξίδι μακριά.
2 comments:
Έτσι μπράβο..Με επικούρειες διαθέσεις
:)
Post a Comment