Nα τώρα μολύβι και χαρτί
με την ψυχή να μοιραστεί και να παραμορφώσει
Τη γνώση την άλλη τη λευκή να τη διαμορφώσει.
Τα μάτια δεν κοιτώ για ν’ ακουμπήσω
εκεί την τρέλα τη γλυκιά αγάπης
Από ελάχιστα να θυμούμαι
μια ζωή αιώνια, μακρινή
μιας ευτυχίας ευτυχία.
Και τα γράμματα σύμβολα τ’ ουρανού
και το αρχέτυπον, η ιδέα, το πριν,
το πάντοτε, το μη
ν’ αναλογεί σε κάθε μου μορφή
σε κάθε θέα, σε κάθε διαδρομή.
Και η κάθε λέξη εκεί
Η κάθε λέξη εκεί.
1 comment:
:)
Post a Comment