Monday, August 4, 2008

Μαύρη λάβα


Επέλεξα να σ’ ακολουθήσω
γνωρίζοντας πως θα σκοτώσεις τα όνειρά μου

και τώρα τ’ αποτελειώνω

μια ωραία ανάμνηση στη βροχή

πισωγυρίσματα εν χορώ.


Μύρισε η πλανεμένη αγάπη σου

θέλησες να σκοτώσεις μαζί με τ’ όνειρό σου
και το δικό μου
δεν έφυγες

είπες πως έμεινες από αγάπη

ήσουν κοντά μου από αγάπη

και με αγάπη με σκότωνες
σε κάθε χωροχρονικό κενό

καθώς θα σκύψω απόψε ν’ αποκοιμηθώ
χάϊδεψε την ψυχή μου

δώσ' μου ζωή ξανά


καθώς ρέει η μαύρη λάβα

2 comments:

Anonymous said...

Ας έρθει εκείνο το πουλί, της μοίρας το καλό πουλί,
το καλοτάξιδο
να φέρει το γράμμα των γυναικών το ανθοσφραγισμένο
απ’ τη κλωστή του φεγγαριού με κάλυκες ανθού δεμένο
να έρθει κρυφό τραγούδι μου, γύρη και μύρο η γραφή του
να αρχίσει να ιστορεί τα χείλη σου, το βίος τους με τον άνεμο
και να μου πέμψει το φιλί, το γλυκοφίλημα σου

να αγαπας οσο το δυνατον περισσότερο μπορείς
και να δίνεσαι στους ανθρωπους τους δικούς σου
να πεφτεις στην φωτια και να μην φοβάσαι να καείς
τότε μόνο οι άνθρωποι και ο θεός ο ίδιος θα σε ανταμείψουν

να έχεις καλό καλοκαίρι και ανθρώπους που να σε αγαπούν πολυ΄

Kallioph said...

Ευχαριστώ. Και συ το ίδιο.

Καλό καλοκαίρι.