Γι' άλλη μια φορά, και για αναρίθμητες φορές ξανά

[§341-The Gay Science] Friedrich Wilhelm Nietzsche

What, if some day or night a demon were to steal after you in your loneliest loneliness and say to you: "This life as you now live it and have lived it, you will have to live once more and innumerable times more; and there will be nothing new in it, but every pain and every joy and every thought and sigh and everything unutterably small or great in your life will have to return to you, all in the same succession and sequence—even this spider and this moonlight between the trees, and even this moment and I myself. The eternal hourglass of existence is turned upside down again and again—and you with it, speck of dust!"— Would you not throw yourself down and gnash your teeth and curse the demon who spoke thus? Or have you once experienced a tremendous moment when you would have answered him: "You are a god and never have I heard anything more divine!" If this thought gained possession of you, it would change you as you are or perhaps crush you; the question in each and every thing, "Do you desire this once more, and innumerable times more?"...

Τι θα συνέβαινε, αν κάποια μέρα ή νύχτα ένας δαίμονας κατόρθωνε να τρυπώσει στην πιο μοναχική σας μοναξιά και σας έλεγε: "Αυτή τη ζωή, όπως τη ζεις κι όπως την έχεις ζήσει ως τώρα, θα είσαι υποχρεωμένος να την ξαναζήσεις όχι μία αλλά αναρίθμητες φορές. Και σ' αυτήν δεν θα υπάρχει τίποτα καινούργιο, αλλά κάθε πόνος και κάθε χαρά και κάθε σκέψη κι αναστεναγμός και καθετί που είναι ανείπωτα μικρό ή μεγάλο στη ζωή σου, θα ξαναγυρίζει υποχρεωτικά σε σένα, όλα στην ίδια διαδοχική σειρά και ακολουθία - ακόμα κι αυτή η αράχνη κι αυτό το σεληνόφως ανάμεσα στα δέντρα, ακόμα κι ετούτη η στιγμή κι εγώ ο ίδιος μαζί της. Η αιώνια κλεψύδρα της ύπαρξης γυρίζει πάνω-κάτω ξανά και ξανά κι εσύ μαζί της, ένας κόκκος άμμου!". Δεν θα ριχνόσασταν στο πάτωμα και δεν θα τρίζατε τα δόντια και δεν θα καταριόσασταν τον δάιμονα που μίλησε έτσι; Ή μήπως ζήσατε κάποτε μια στιγμή μεγαλειώδη, μια στιγμή στην οποία θα του απαντούσατε: "Είσαι θεός και ποτέ δεν ξανάκουσα κάτι τόσο θείο". Αν η σκέψη αυτή σας κυριέψει, μπορεί να σας αλλάξει πάραυτα ή να σας διαλύσει' η ερώτηση σε καθετί και σε όλα, "Το επιθυμείς αυτό γι' άλλη μια φορά, και για αναρίθμητες φορές ξανά;"...