Κι ο χρόνος πώς θα ξαναρθεί ;
Σα να ’ταν χθες θυμάμαι τη μέρα
που μού ’πες πως θα εμφανιστείς.
Σα να ’ταν χθες θυμάμαι τη νύχτα
που τ’ όνειρο είδα ζωντανό.
Σαν ένα χθες το κάθε τώρα
κι εσύ ωριμάζεις σα φρούτο γλυκό.
Σαν αύριο, τώρα, χθες.
Σαν τα μυστήρια τ’ ανθρώπινων μυαλών.
Πού είσαι χρόνε ;
Καθώς περνάς γέλασε στην καρδιά μου...
No comments:
Post a Comment