Kάτι άλλο

Στο τέρμα του σκοταδιού να σταθώ
Την αγάπη μου να συγκεντρώσω
Την ίδια αγάπη που μου δίνεις απλόχερα
Μ’ ένα χαμόγελο
Η ζωή μου...
Έγινε κραυγή
Κι εσύ αναρωτιέσαι γιατί
Ας μ’ έπαιρνες απ’ το χέρι σ’ ένα όνειρο
Ν’ ανεβάσουμε το υποσυνείδητο στις καρδιές
Νιώθω να με τυλίγεις
Νιώθω αυτή την απεριόριστη αγάπη
Που με ρουφά και με ενσωματώνει
Μένω καθαρή
Γιομάτη αποτσίγαρα και λάσπες
Γινόμενη αυτό το άλλο
Που ποτέ δεν θέλησες να δεις
Μου λείπει τόσο αυτή η σιωπηλή σου ματιά
Εφορμούμενη σε κάθε παλμό της ζωής
Τ’ απαλό σου χάδι
Που φτάνει μέσα στην καρδιά.
Λέγε μου μη να είμαι κάτι άλλο από μένα
Μα θέριευε παρέα μου τη φωτιά.

Ο νους δίχως την καρδιά
Είναι πουλί δίχως φτερά.

Νά ‘ξερες πόσο σ’ αγαπώ
Αυτό το περισσόν της ζωής
Γίνεται δυνατή φωτιά
Έμπνευση μυστική
Δως μου το χέρι σου...
Τα νυχτοπούλια είναι πολλά
Καθώς περνάς σώπα
Γίνεσαι δυνατή φωτιά.