Thursday, November 1, 2007

Το θαύμα


Ο θάνατός μου

βρίσκεται σ’ ένα κουτί κλεισμένος

με ζαλίζει σα φωτιά

μου λέει: είσαι μόνη σου

και μόνη σου θα πάρεις όλες τις ευθύνες

γι’ αυτό άκου τον εαυτό σου

και γω θά ‘ρθω ένα απόγευμα καλοκαιρινό

να σε κεράσω ένα φιλί.


Mια ζωή μόνο για να με ψάχνεις

μια ζωή στην άβυσσο

να πνίγεσαι κι ύστερα να βγαίνεις

και να υμνείς το θαύμα


“Άνοιξε τα μάτια σου και δες. Ο παράδεισος είναι εδώ. Περιμένει την επιστροφή σου”

2 comments:

melomenos said...

τρυφερό το κάλεσμά σου!
καλό σου απόγευμα

Kallioph said...

Επίσης... νεραϊδοπαρμένε :)