Ξύπνα Κοιμωμένη...

Απελπίζεσαι με όσα συμβαίνουν.
Θέλουν να κλείσουν έναν ιστορικό χώρο της Αθήνας
και κάποιοι προσπαθούν να καταστρέψουν έναν πολιτισμό
νομίζοντας ότι ξυπνάνε μ’ αυτόν τον τρόπο
κάποιους φιλήσυχους πολίτες.

Μάθαμε τα παιδιά μας αγγλικά, γαλλικά και τόσα άλλα
και ξεχάσαμε να τον μάθουμε ελληνικά.
Ψάξαμε στην Ανατολή, φοράμε τώρα ανατολίτικες παιδείες.
Η χώρα που δημιούργησε την παιδεία
μέσω της ελεύθερης και ανεξάρτητης έρευνας,
βάζοντας τα θεμέλια της επιστήμης,
δημιουργώντας την έννοια επιστήμη.
Μέσω των δημιουργών, των εργατών του δήμου,
του πολιτισμού αυτού
που κατανόησε την έννοια

ελευθερία

και έζησε ελεύθερα
και δεν καταπιέστηκε ποτέ χωρίς να πολεμήσει
ενάντια σ’ αυτή την καταπίεση.
Αυτόν τον πολιτισμό έρχονται τώρα και τον βάφουν μαύρο.

Μαυρίζουν το πρόσωπο της Κοιμωμένης.
Για ν’ αποδείξουν τι;
Ν’ αποδείξουν στις αποφάσεις και στους νόμους – που εξυπηρετούν το Κράτος κι όχι το Δήμο – ότι αν θέλω μπορώ να καταστρέψω και με κάγκελα…
Όταν μου βάζεις κάγκελα… με προκαλείς για καταστροφή.
Εγώ ξέρω αλλιώς την προστασία ενός χώρου,
από ανθρώπους που νοιάζονται γι’ αυτό.

Και η Κοιμωμένη δεν ξυπνά τώρα τα όνειρα των θνητών…
δεν μηνύει στον κάθε άνθρωπο που την αντικρύζει
τη σύνδεση του ύπνου και του θανάτου
προσφέροντας γαλήνη
σ’ όσους μπορούν να τη νιώσουν ακόμη…

Αλλά σε παρακαλώ…
πιο σιγά…
βλέπω ένα σήριαλ τώρα…
Μη φωνάζεις !

Πού να ξυπνήσει η Κοιμωμένη…
Η Κοιμωμένη τώρα…
κοιμάται στα πιο βαθιά σκοτάδια…

Λόφοι Φιλοπάππου