νιώθω την απειροελάχιστη στιγμή
νιώθω το κοχύλι εν βράχω που η θάλασσα
με την αέναη κίνηση έλουζε
κι ύστερα όταν στα χέρια μου ξεβράστηκε
έμεινε μαζί κι η θάλασσα
αναπόσπαστο κομμάτι του κοχυλιού
σ’ αγαπώ όπως αυτό το κοχύλι αυτή τη θάλασσα
όπως όλες τις ενέργειές σου που άφησες προς εμένα
κι αυτές λούστηκα
αυτές εισέπνευσα αυτές έγινα
αν βάλεις το αυτί σου στην καρδιά μου δυνατά
θα σε ακούσεις
ατέρμονα σε ηχώ
No comments:
Post a Comment