σαν την ανατολή

Βρέχω τις στενές θηλιές των οστράκων καινούργιες ελεγείες
Έλεγε θα ρθεί η μουσική για να ξεπλύνει τη θάλασσα
Καραβάκι θα κάνει
Θα αναστενάζαμε σαν τους ανέμους
και τα σύννεφα βαριά απαλότη θα ρίχναν
Κι οι κεραυνοί θα φωταγωγίζαν
Θα κλέβανε τραγούδι του βουνού να πλέκουνε ήχους
Θα νανουρίζαν μωρά οι φωνές που δε βγαίναν
Από στόματα θα νανουρίζαν

Έρχομαι για να βρω να σηκωθώ για να γιατρέψω
Φωνές υφέρπουσες σαν την ανατολή
ξεσκίζουν τις μέσα μου ίνες
τα σπλάχνα

Έλα να μιλήσουμε για τα φεγγάρια θα σε πάρω
θα σε πάρω θα σε πάω στη γενιά μου
θα γράφω και θα σε καλώ και θα σε δαμάζω
σαν τη βροχή θα λιώνω
σαν τη μορφή θα γίνομαι