άτιτλο

Πάλι εσένα
πάλι με σένα
θα χαθώ΄ μα θα χαθώ;
μπορεί να χαθεί κανείς΄ μπορεί;
όχι
θυμήσου΄ μείνε άδεια
μην ξεχνάς΄ θυμήσου
στα λουλούδια ήταν κάποτε΄ στους έρωτες
η ψυχή σου
αγνάντευε και γέλαγε΄ η ψυχή σου
αναγνωρίζεις τη βαθιά θύμηση
την εσωτερική σπίθα που ανάβει
και είναι όλα εδώ