Μουσική

Κι όταν ο πόλεμος αρχίσει
να φέρεις μαζί τη μουσική
να παίξεις
να γελάσεις τους πολέμιους

Ιστορίες ανεπανάληπτων προσδοκιών

Και περιμένεις
Και επιμένεις
Όλο τα ίδια λες
Κι όλο τα ίδια κάνεις.
Κάποτε μες στην ερημιά
βρήκα μια πεταλούδα
Κάποτε μέσα στη βρωμιά
ασήμι βρήκα και χρυσό
Μίλησε για παράξενα
Μίλα γι’ αμφιβολίες
Έλα σαν ήλιος κάθε πρωί
Έλα σα σύννεφο
σα μοναξιά σαν καταιγίδα
μια βροχή μόνο
μπορεί να με σώσει.

Μόνο ν’ αγαπώ και τίποτ’ άλλο

Τριγυρνώ
απ’ τα πέτρινα μονοπάτια στο νου σου
μα δε βρίσκω πουθενά τον εαυτό μου
και μου λείπει…
μια βουτιά στο άπειρο κενό της μοναξιάς σου
στην καθημερινότητά σου
που πνίγεται μέσα στη βοή της πόλης
στην ευαισθησία
που μολύνεται απ’ τις βίαιες ριπές του κέρδους
Μόνο ν’ αγαπώ και τίποτ’ άλλο
γιατί αυτό είναι όλα
να προσφέρω γιατί αυτό είναι όλα

Χιλιάδες μορφές

Θα μπορούσα να κάθομαι με τις ώρες παρατηρώντας μια φωτογραφία
Να πλάθω ιστορίες από μια εικόνα
Να παρατηρώ κάθε λεπτομέρεια ξανά και ξανά

Θα μπορούσα να κάθομαι με τις ώρες παρατηρώντας το πρόσωπό σου
Να βλέπω χιλιάδες διαφορετικές μορφές στο πρόσωπό σου.