.......

Σου δίνω όλα τα χρώματα μαζί

τώρα

Θα μοιραστώ μαζί σου τη σοφία των αιώνων
είπε ενώ κοιτούσα τις χαραγματιές του χρόνου στο πρόσωπό του
η μόνη αλήθεια είναι το τώρα
ο μόνος στόχος είναι το τώρα
μού 'πε ενώ προσπαθούσα όχι να μείνω
μα να μην ξεφύγω απ’ αυτό θυμούμενη εσένα

σιωπή

Μίλησα με σένα μίλησα και με μένα
Μίλησα με τον κόσμο και με την αυγή
Μίλησα στο σκοτάδι μίλησα με τα μάτια
Μίλησα με το σώμα και με το φιλί

φύλλο στο βουνό

Και τώρα που μείναμε μόνοι στο άγνωστο
ας ξεκινήσουν τα ταξίδια της ψυχής
στα πιο όμορφα χορταριασμένα τοπία
στη φύση εσωτερική του καθενός
μέσα στο άγγιγμα
στην κίνηση επάνω

Καμιά φορά δεν έχει τίποτ’ άλλο σημασία
μόνον αυτό
και τίποτ’ άλλο
να νιώθεις φύλλο στο βουνό

σιωπή

Ποτέ δεν άφηνα...
και πάντα σε θυμάμαι
Μια σπίθα μόνο αρκεί
να επισύρει το συντονισμό
ή την καταστροφή
θυμάμαι την ανάσα σου
στο χωροχρόνο
θυμάμαι τη σιωπή
σαν κελαρυστό ρυάκι
να κυλά

Περιμένω τον χρόνο

Θα ‘θελα μέσα στα μάτια μου να δεις την ομορφιά
Να ‘μαι μέσα σου και να μου το δείχνεις.
Πάντα να με καταλαβαίνεις.

Σ’ ένα όνειρο που θέλω να ζήσω
Να μην μιλήσω

Σ’ ένα έργο που θα κερνάς το φως
Η καρδιά αγαπά όσο ποτέ

Η αγάπη μου το γλυκό μου μωρό
που θέλει γλυκόλογα κι έρωτα κάθε στιγμή
που σε θωρώ

Απ’ το παράθυρο
την πόρτα έβαψα
στ’ αδιάφορο

την αθωότητα στο απαλό δέρμα
την παιδικότητα στο φιλί

όλα όσα σε σημαδεύουν
σε χαράζουν
όσα σε ξαναγεννούν

όσα δεν ξέρεις πια πόσα να βάλεις
πού να μιλήσεις
μόνο την θέα αναγνωρίζεις
ήσυχη σαν την σιωπή
να επέπλεα
στο βλέμμα σε άμορφα λόγια

το άγγιγμά σου ζεστό μαχαιρώνει
αγωνία

θέλησα να σε δω
πριν σε κατασπαράξει η μοναξιά
πριν το αίμα ξεχάσει
να σε δω όπως ήσουν τότε
με τα ίδια μάτια
με το ίδιο πάθος

θέλησα να μοιραστώ
θυμάμαι την κάθε στιγμή σου με αγάπη
κι αν είπες λόγια σκληρά ξέρω πως δεν τα πίστεψες
σε ξέρω
ξέρω πως έφυγες
αυτό το σ’ αγαπώ αυτή η έντονη συναίσθησις
είναι σαν θεϊκό που μόλις ν’ αγγίξω χάθηκε

μου ‘βαλες το πιστόλι στον κρόταφο ν’ αποφασίσω
και ναι θα πω
στην σκληρή ζωή που επιμένει να με κρατάει

ξέρω, θα πεις τι πρέπει να έκανα στην προηγούμενη ζωή
για να πονώ τόσο τώρα
και για να μην νιώθω στήριγμα πουθενά

από κάπου πρέπει να φύγω
κάπου πρέπει να μείνω

να ξεχάσω αφού δεν θέλουν τη μοιρασιά μου

αυτό το σπίτι που μένω πια να σε φιλοξενήσει
εδώ είμαι με τις ώρες συντονισμένη με το παν
εδώ είμαι, δίπλα στην θάλασσα ακούω τ’ αεράκι
το καλοκαίρι πίνω τον ήλιο τραγουδώ στοχαζόμενη
και τον χειμώνα τη μανία
είμ’ εδώ σ’ αυτό το σπίτι κάθε μέρα
διαβάζω γράφω αναπολώ
περιμένω τον χρόνο

όταν ήσουν εδώ με κοιτούσες ως ερωτευμένος
με φιλούσες ως να μην υπήρχε τίποτ’ άλλο απ’ το φιλί
στο χάος μια φωτεινή γραμμή

πώς να πείσω τ’ άστρα
δεν θα σκοτώσω άλλο
θ’ αγαπήσω
πώς να πείσω τ’ άστρα
να σε φέρουν ξανά
στα μάτια και στο σώμα π’ αγαπώ
να σ’ εύρω στις σκοτεινές ώρες να θυμάσαι τι γυρεύεις

όταν σ’ ανησυχεί κάτι μίλα μου
την ώρα που το νιώθεις μίλα μου
είσ’ η μάνα μου η πρώτη μάνα μου
στο έδαφος
απ’ όπου τα βλαστάρια θα ‘ρθούν
τα φίδια όπου αλλάζουν δέρμα
εσύ που αλλάζεις συχνότητες
που σε θέλω αγνή
να σ’ αγγίζω μέχρι το μεδούλι
ξέρεις, στα υγρά πηγάδια στο φως και στο σκοτάδι
που η ανάσα εκεί θεριεύει
που η ανάσα εκεί σε βρίσκει
στην αγκαλιά σου ξεριζωμένη ενωμένη
με σφίγγεις
κι αυτό το όνειρο που δεν άφησα να βιωθεί
γι’ άλλη μια φορά αναπνέω στους βούρκους
πάνω στα βουνά μήτε αέρας
κι ο πόλεμος ποιον έβγαλε νικητή
ποιον εαυτό σου;

Σε ζητώ
Σε ψάχνω στον αιθέρα
Απλώνω την καρδιά να σε γυρεύει

Σ’ αγαπώ είμαι δική σου
Μυστικά
Σ’ αγαπώ
Στο πυρ να καώ
Μα να ξέρεις
Τον πόνο που σου έδωσα
Ντύνω μαργαριτάρια
Λουλούδια ν’ ανθίζουν απ’ την καρδιά σου
Να σ’ αγαπώ αιώνια
Σε κάθε μοιρασιά του αιώνα
Να έρχομαι στα όνειρά σου
Να σε ζεσταίνω

Να σε γεμίζω να σ’ αδειάζω
Να είναι όμορφη περίπλοκη η σύνδεσή μας

Ν’ αγαπάμε την κάθε μεριά
Να ξεπερνάμε το κακό

Νιώσε με να μπω στην σκέψη σου
Να σε φιλήσω απαλά
Να σε χαϊδέψω και παρηγορήσω
Αυτά τα κύματα με θερίζουν
Προστάτευσέ με

Για σένα σήμερα προσκυνώ

Kάτι άλλο

Στο τέρμα του σκοταδιού να σταθώ
Την αγάπη μου να συγκεντρώσω
Την ίδια αγάπη που μου δίνεις απλόχερα
Μ’ ένα χαμόγελο
Η ζωή μου...
Έγινε κραυγή
Κι εσύ αναρωτιέσαι γιατί
Ας μ’ έπαιρνες απ’ το χέρι σ’ ένα όνειρο
Ν’ ανεβάσουμε το υποσυνείδητο στις καρδιές
Νιώθω να με τυλίγεις
Νιώθω αυτή την απεριόριστη αγάπη
Που με ρουφά και με ενσωματώνει
Μένω καθαρή
Γιομάτη αποτσίγαρα και λάσπες
Γινόμενη αυτό το άλλο
Που ποτέ δεν θέλησες να δεις
Μου λείπει τόσο αυτή η σιωπηλή σου ματιά
Εφορμούμενη σε κάθε παλμό της ζωής
Τ’ απαλό σου χάδι
Που φτάνει μέσα στην καρδιά.
Λέγε μου μη να είμαι κάτι άλλο από μένα
Μα θέριευε παρέα μου τη φωτιά.

Ο νους δίχως την καρδιά
Είναι πουλί δίχως φτερά.

Νά ‘ξερες πόσο σ’ αγαπώ
Αυτό το περισσόν της ζωής
Γίνεται δυνατή φωτιά
Έμπνευση μυστική
Δως μου το χέρι σου...
Τα νυχτοπούλια είναι πολλά
Καθώς περνάς σώπα
Γίνεσαι δυνατή φωτιά.

Δες

Τόσα συναισθήματα πρέπει να δεχτώ
ώσπου να διαπεράσω
και μόνον έτσι
μόνο προς τα κει ο προορισμός
μόνο μέσ’ απ’ το αγκάλιασμα
του πιο φρικτού εαυτού
Πολυδιάστατο είσαι ον
Δες όλες τις πλευρές
Δες μέσα από τις πλευρές
Δες πέρα απ’ τις πλευρές
ένα ατέρμονο γλυκό παραμύθι
κι όταν τελειώνει κοιμάσαι γλυκά.

Μόνο ν’ αγαπώ και τίποτ’ άλλο

Τριγυρνώ
απ’ τα πέτρινα μονοπάτια στο νου σου
μα δε βρίσκω πουθενά τον εαυτό μου
και μου λείπει…
μια βουτιά στο άπειρο κενό της μοναξιάς σου
στην καθημερινότητά σου
που πνίγεται μέσα στη βοή της πόλης
στην ευαισθησία
που μολύνεται απ’ τις βίαιες ριπές του κέρδους
Μόνο ν’ αγαπώ και τίποτ’ άλλο
γιατί αυτό είναι όλα
να προσφέρω γιατί αυτό είναι όλα

Χιλιάδες μορφές

Θα μπορούσα να κάθομαι με τις ώρες παρατηρώντας μια φωτογραφία
Να πλάθω ιστορίες από μια εικόνα
Να παρατηρώ κάθε λεπτομέρεια ξανά και ξανά

Θα μπορούσα να κάθομαι με τις ώρες παρατηρώντας το πρόσωπό σου
Να βλέπω χιλιάδες διαφορετικές μορφές στο πρόσωπό σου.

άτιτλο

Από μια κλωστή σου πιάνομαι
Παιδεύομαι από μια μορφή σου.

άτιτλο

Σ’ έναν διάφανο βυθό
μίλαγα μέρες στο κενό.
Δε με βαστάει πια η ζωή
να με δίνει μόνο ξέρει.

Τρέμει...

Γεμίζω φωτιά.

Διαχέω τη διάφανη ενέργεια

που περιβάλλει τα πάντα.

Ένα πληγωμένο φτερό

σε βάζει πάντα στην αγκαλιά του.

Άγγιζω το θάνατο

και τρέμει…

είναι ακίνητος και τρέμει

ο θάνατος

στο δρόμο της ζωής.

- Αφιερωμένο σ' ένα σκυλάκι που είχε χτυπηθεί από ένα αυτοκίνητο στο δρόμο και ψυχορραγούσε, χωρίς κανένας να σταματάει για να μπορέσει ο ιδιοκτήτης του να το πάρει... -

Μαύρη λάβα

Photo: http://ctein.com/Lava_under_Fire.jpg

Επέλεξα να σ’ ακολουθήσω
γνωρίζοντας πως θα σκοτώσεις τα όνειρά μου
και τώρα τ’ αποτελειώνω
μια ωραία ανάμνηση στη βροχή
πισωγυρίσματα εν χορώ.

Μύρισε η πλανεμένη αγάπη σου
θέλησες να σκοτώσεις μαζί με τ’ όνειρό σου και το δικό μου
δεν έφυγες
είπες πως έμεινες από αγάπη
ήσουν κοντά μου από αγάπη
και με αγάπη με σκότωνες σε κάθε χωροχρονικό κενό

καθώς θα σκύψω απόψε ν’ αποκοιμηθώ
χάϊδεψε την ψυχή μου
δώσ' μου ζωή ξανά

καθώς ρέει η μαύρη λάβα

άτιτλο

άφησα το σώμα

άφησα τη σκέψη

άφησα την ψυχή

από διάδρομο μακρύ

σ’ ένα στενό πηγάδι σκοτεινό

και τ’ αφήνω

τώρα ανησυχώ

μη δε σου ‘δωσα

την ευγνωμοσύνη που νιώθω

και την αγάπη

- πώς η ζωή μας ξεφεύγει τελικά –

Photo: http://flickr.com/photos/devosdelphin/2580421173/

Φιλιά

Τώρα που είμαστε στα πρόθυρα της λησμονιάς

σου δίνω ένα λευκό λουλούδι

ν’ ακούσεις τη σιωπή

να μη σε ρίξουνε οι πέτρες χάμω

κι όλα όσα ζεις να τα πονάς

όλα

και όσα δίνεις να είναι φύση

όσα παίρνεις φιλιά.

Το φως

Πολεμιστέ μου

ξέρω

έχεις δίκιο

και σε πνίγει

και ξέρω πως πολεμάς

για την ελευθερία της ζωής

και γι’ αυτό σ’ αγαπώ πάντα.

Εμείς είμαστε το φως που φωτίζει το σκοτάδι

Δεν είμαστε το σκοτάδι που ψάχνει να ‘βρει το φως.

Το σημείο μηδέν

Τα μυστικά φύλλα

το ταξίδι που κάνεις

κάθε μέρα

η αγάπη σου ανέπαφη

που περιμένει να γίνω ικανή

να τη δεχτώ.

η μυστική σου αγάπη

η σιωπηλή, η ακτινοβολούσα

το σημείο μηδέν

ο χρόνος μες στο χρόνο

ο άχρονος

πολύ απαλά – μονάχα απαλά

Η αγάπη γελά...

Ακόμη κι όταν σε πονώ

η αγάπη γελά…

Όνειρα

Φαντάσου τώρα να ‘μουν σε μια θάλασσα.

Ο ρυθμός της θάλασσας ακούγεται

εισχωρεί στα κύτταρα

κύματα

σαν τον ήλιο.

Σε θεραπεύει η ένωσή σου

με τα φυσικά στοιχεία της ζωής.

Και όπου να ‘ναι πρέπει να ξεκουράσεις

τις χορδές του νου.

Γι’ αυτό να κοιμηθείς

και τα όνειρα είναι

ζωή.

Ocean dream