Showing posts with label ΜΟΥΣΙΚΗ. Show all posts
Showing posts with label ΜΟΥΣΙΚΗ. Show all posts

Friday, October 29, 2010

Thursday, June 19, 2008

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία



Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία
κι ύστερα είπαν πως την έγραψαν παιδιά

Κι ύστερα πέρασε ο καιρός κι η ιστορία
πέρασε εύκολα απ' τη μνήμη στην καρδιά
ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά

Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία
κι ύστερα γήπεδο στοιχήματα καυγάς
ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά

Tuesday, July 10, 2007

Listen to the wind blow



Catherine liked high places
High up, high up on the hills
A place for making noises
Like whales
Noises like the whales

Here she built a chapel
With her image
Her image on the wall
A place where she could rest and rest
And a place where she could wash
And listen to the wind blowing

And listen to the wind blow
And listen to the wind
And listen to the wind blow

She dreamt of children's voices
And torture on the wheel
Patron Saint of nothing
A woman of the hills
She once was a lady
Of pleasure and high born
A lady of the city
But now she sits and moans

And listens to the wind blow
Listen to the wind blow

I see her in a chapel
High up on the hill
She must be so lonely
Oh Mother can't we give
A husband to our catherine
A handsom one, a deal
A rich one for the lady
Someone to listen with

And listen to the wind blow
And listen to the wind blow
And listen to the wind blow
And listen to the wind blow

The Wind

A Candle In The Wind

Thursday, May 24, 2007

I love every waving thing


I spent the flight of my days
spying the sea
I love every waving thing
When I smiled
my teeth were mysterious
there are waves in my soul
The edge of my clothes
was salty and fresh
I love every waving thing
Speak to me of my death
so that I feel a reason to remember
Today I'm afraid of having been

Ataraxia-I love every waving thing


Way out of Here, or: do not be afraid of dying, child !

Thursday, May 10, 2007

Volver

Φοβάμαι την συνάντηση
με το παρελθόν που επιστρέφει ν' αντιμετωπίσει την ζωή μου
Φοβάμαι τις νύχτες
που γεμάτες αναμνήσεις, δένουν τα όνειρά μου
Αλλά ο ταξιδιώτης
αργά ή γρήγορα πρέπει να σταματήσει
Αν και η λήθη που καταστρέφει τα πάντα
σκότωσε τις παλιές μου ψευδαισθήσεις
ακόμα κρατώ μια κρυφή ελπίδα
κι αυτός είναι της καρδιάς μου ο θησαυρός
Επιστρέφω
με ρυτίδες στο μέτωπο
με το χιόνι του χρόνου ασημένιο στο πρόσωπο
Νιώθω
ότι η ζωή είναι μια στιγμή
ότι 20 χρόνια δεν είναι τίποτα
ότι τα πυρωμένα μάτια μου, κρυμμένα στις σκιές
σε γυρεύουν και σε φωνάζουν
Ζω με την ζωή γατζωμένη σε μια γλυκιά ανάμνηση,
για την οποία πάλι κλαίω.

Estrella Morente-Volver

Yo adivino el parpadeo
de las luces que a lo lejos
van marcando mi retorno
son las mismas que alumbaron
con sus palidos reflejos
hondas horas de dolor
y aunque noquire el regreso
siempre se vuelve a su primer amor
la quieta calle, donde el eco dijo
tuya es mi vida, tuyo es mi querer
bajo el burion, mirar de las estrellas
que con indi ferencia, hoy me ven volver

Volver
con la frente marchita
las nieves del tiempo, platearon mi sien
Sentir
que es un soplo la vida,
que 20 anos no es nada
que febril la mirada
errante en la sombras te busca y te nombra
Vivir com el alma aferrada a un dulce recuerdo
que no ha de volver.

Tengo miedo el encuentro
con el pasado que vuelve
a enfrentarse con mi vida
tengo miedo de las noches
que pobladas de recuerdos
encadenam mi sufrir pero el viajeto que huye,
terde a tempramo detiene su andar
mas el olrido que todo destruye
haya matado mi vieja ilusion
Cual escondida le esperanza humilde
es toda la fortuna de mi corazon

Volver con la frente marchita...

(Tο τραγούδι και η μετάφραση είναι από την ταινία Volver του Pedro Almodovar)

Thursday, May 3, 2007

Θεριστές


Μπήκε ένας ήλιος μες στο σπίτι και με ξύπνησε

πρώτα μ’ οδήγησε σε κάτι έρημες ακτές

έκαψε όλα μου τα ρούχα και με τύφλωσε

άπλωσε γύρω μου κάτι παράξενες σκιές

μετά μου κόλλησε στα μάτια τηλεσκόπια

είδα ηλιοτρόπια σε κάμπους μακρινούς

να στρέφονται στο φως σαν περισκόπια

γι’ αυτούς που θάφτηκαν από ασήκωτους καιρούς

για όλους αυτούς που ονειρεύτηκαν να ζήσουν

ένα ταξίδι μακρινό μα δεν προλάβανε αυτούς

αυτούς που δεν προλάβαν να γυρίσουν

απ’ το ταξίδι που οι άλλοι ονειρεύτηκαν απλώς


Ήρθε ένας άνεμος τ’ απόγευμα και φύσηξε

κάπου μακριά μούγκριζαν κάτι μηχανές

κι όπως κυλούσε το τραγούδι τους με κοίμιζε

κάτι μου θύμιζε κάτι εικόνες απ’ το χθες

κάτι ανθρώπους που με κρύψαν όταν έβρεχε

αίμα και δάκρυα πάνω στις σκεπές

κάτι κορίτσια που με κοίμισαν στα σύννεφα

όταν πατάγανε στη γη με τα δρεπάνια οι θεριστές

όσοι κρυφτήκαν στα τριαντάφυλλα γλυτώσαν

άλλοι πληρώσαν για κάθε αύριο μ’ ένα χθες

μα οι θεριστές ποτέ κανέναν δεν προδώσαν

ξηλώσαν τ’ αγκάθια απ’ όλες τις καρδιές


Ήρθε ένα σύννεφο το βράδυ και με τύλιξε

πριν να προλάβω να σκεφτώ γέμισε η νύχτα αστραπές

ώσπου να βρω κάτι να πω η νύχτα μίλησε

η νύχτα είπε πως απόψε είναι νύχτα για ευχές

Τα πλάσματα τριγύρω ησυχάσαν

μόνο το δέντρο της σιωπής

το δέντρο της σιωπής

άπλωσε λίγο τα κλαδιά του και με φτάσαν

κι είχαν τα λόγια που θα πω μέσα στα φύλλα του φωλιές


Θέλω έναν ήλιο το πρωί πάνω απ’ τη θάλασσα

έναν άνεμο τ’ απόγευμα να διώχνει τις σκιές

ένα σύννεφο το βράδυ ένα σύννεφο

που οι κεραυνοί του να φωτίζουν στα βράχια τις μορφές

όλων αυτών που ονειρεύτηκαν να ζήσουν

ένα ταξίδι μακρινό μα δεν προλάβανε αυτούς

αυτούς που δεν προλάβαν να γυρίσουν

απ’ το ταξίδι που οι άλλοι ονειρεύτηκαν απλώς.


Αυτά είχα να της πω όμως δεν μίλησα

μ’ άρεσε όπως την κοιτάζανε οι λύκοι από μακριά

αγκάλιασα τη νύχτα και τη φίλησα

Ήταν ωραία τα φιλιά

Ήταν ωραία τα φιλιά



Παύλος Παυλίδης - Θεριστές