Ορφέως ΎμνοιΧΧΙΧ. ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ
Περσεφόνη, θυγάτερ μεγάλου Διός, ἐλθὲ μάκαιρα,
μουνογένεια θεά, κεχαρισμένα δι’ ἱερὰ δέξαι΄
Πλούτωνος πολύτιμε δάμαρ, κεδνή, βιοδῶτι΄
ἥ κατέχεις Ἀΐδαο πύλας ὑπὸ κεύθεα γαίης,
Πραξιδίκη, ἐρατοπλόκαμος, Δηοῦς θάλος ἁγνόν,
Εὐμενίδων γενέτειρα, καταχθονίων βασίλεια΄
ἥν Ζεὺς ἀρρήτοισι γοναῖς τεκνώσατο κούρην.
μῆτερ ἐριβρεμέτου πολυμόρφου Εὐβουλῆος,
Ὡρῶν συμπαίκτειρα, φαεσφόρος, ἀγλαόμορφε΄
σεμνή, παντοκράτειρα, κόρη καρποῖσι βρύουσα,
εὐφεγγής, κερόεσσα, μόνη θνητοῖσι ποθεινή,
ἐαρινή, λειμωνιάσιν χαίρουσα πνοῇσιν,
ἱερὸν ἐκφαίνουσα δέμας βλαστοῖς χλοοκάρποις,
ἁρπαγιμαῖα λέχη μετοπωρινὰ νυμφευθεῖσα΄
ζωὴ καὶ θάνατος μούνη θνητοῖς πολυμόχθοις,
Φερσεφόνεια΄ φέρεις γὰρ ἀεὶ καὶ πάντα φονεύεις.
κλῦθι μάκαιρα θεά, καρποὺς δ΄ ἀνάπεμπ’ ἀπὸ γαίης,
εἰρήνῃ εὐόλβῳ, καὶ ἡπιόχειρ’ ὑγιείῃ,
καὶ βίῳ εὐόλβῳ, λιπαρὸν γῆρας κατάγοντι
πρὸς σὸν χῶρον, ἄνασσα, καὶ εὐδύνατον Πλούτωνα.
[Στην Περσεφόνη
Περσεφόνη, κόρη του μεγάλου Διός, έλα μακαρία,
μονογενής θεά και δέξου τις ευλογημένες προσφορές΄
του Πλούτωνος σύζυγε πολύτιμη, ζωοδότρια, ένδοξη΄
που κατέχεις του Άδη τις πύλες στους υποχθόνιους τόπους της γης,
Πραξιδίκη, καλλιπλόκαμη, αγνό βλαστάρι της Δηούς,
των Ευμενίδων μητέρα και βασίλισσα των καταχθονίων,
κόρη που ο Δίας γέννησε με άρρητο σπέρμα.
μητέρα του πολύβροντου και πολύμορφου Ευβουλέως,
συμπαίκτρια των Ωρών, φωτοφόρα, λαμπρόμορφη΄
σεμνή παντοκράτειρα, κόρη γεμάτη καρπούς,
φεγγοβόλα, κερασφόρα, μόνη αγαπητή στους θνητούς,
εαρινή, που χαίρεσαι με τις πνοές των λιβαδιών,
προβάλλοντας το ιερό σου σώμα στους χλωρόκαρπους βλαστούς,
ενώ αρπαγμένη οδηγήθηκες σε γάμο φθινοπωρινό΄
ζωή και θάνατος εσύ μόνη είσαι για τους πολύμοχθους θνητούς΄
Φερσεφόνη που παντοτινά φέρνεις και τα πάντα φονεύεις.
άκουσε μακάρια θεά και χάρισέ μας καρπούς από τη γη,
ειρήνη πλουτοδότειρα, απαλόχερη υγεία, βίο ευτυχισμένο
και ήσυχα γεράματα που οδηγούν στον τόπο σου,
βασίλισσα, και στον παντοδύναμο Πλούτωνα.]
