Wednesday, November 17, 2010

Νοέμβριος 17, 1973

Ναι αγαπημένη μου,
εμείς γι' αυτά τα λίγα κι απλά πράγματα πολεμάμε
για να μπορούμε νά 'χουμε μία πόρτα, έν' άστρο, ένα σκαμνί
ένα χαρούμενο δρόμο το πρωί
ένα ήρεμο όνειρο το βράδι.
Για νά 'χουμε έναν έρωτα που να μη μας τον λερώνουν
ένα τραγούδι που να μπορούμε να τραγουδάμε

Όμως αυτοί σπάνε τις πόρτες μας
πατάνε πάνω στον έρωτά μας.
Πριν πούμε το τραγούδι μας
μας σκοτώνουν.

Μας φοβούνται και μας σκοτώνουν.
Φοβούνται τον ουρανό που κοιτάζουμε
φοβούνται το πεζούλι που ακουμπάμε
φοβούνται τπ αδράχτι της μητέρας μας και το αλφαβητάρι του παιδιού μας
φοβούνται τα χέρια σου που ξέρουν ν' αγκαλιάζουν τόσο τρυφερά
και να μοχτούν τόσο αντρίκια
φοβούνται τα λόγια που λέμε οι δυό μας με φωνή χαμηλωμένη
φοβούνται τα λόγια που θα λέμε αύριο όλοι μαζί
μας φοβούνται, αγάπη μου, και όταν μας σκοτώνουν
νεκρούς μας φοβούνται πιο πολύ.

Tάσος Λειβαδίτης

Image credit: NASA.
A globular cluster is a tightly grouped swarm of stars held together by gravity. This globular cluster is one of the densest of the 147 known clusters in the Milky Way galaxy.

Monday, November 15, 2010

όνειρο

με πόσα μάτια θα με κοιτάς
πίσω από πόσους αιώνες
με πόσα χέρια θα μ' αγκαλιάζεις
με πόσα στόματα θα με φιλάς
πόσοι άνεμοι θα διασχίσουν το κορμί μου
σε πόσα όνειρα θα με κρατάς;
σε πόσα όνειρα θα με φυλάς;

κι αν έρθω στο όνειρό σου
θα έρθω να δέσω τα χέρια μου γύρω σου
να γίνω ένα με το δέρμα σου
μέσα στην αγκαλιά σου
και θα ψιθυρίσω απλώς κράτα με
κράτησέ με στη ζεστή αγκαλιά σου
άσε με να χαθώ μέχρι να ξημερώσει... εκεί
ν' ακούω την καρδιά σου να χτυπάει
ν' ακούω το ρυθμό σου την ανάσα σου
να χάνομαι στην αγκαλιά σου
να γίνομαι ένα με την αγάπη σου

να με φιλάς
χωρίς καμιά απόσταση
χωρίς καμία άμυνα
χωρίς κανένα σύνορο
να μ' αγαπάς...
μόνο αυτό...
μόνο γι' αυτό θα έρθω στ' όνειρό σου

Wednesday, November 10, 2010

κενό

σ' ένα σπαρακτικό κενό
ούτε καν κενό
σ' ένα βυθό' σε μια άβυσσο
σε μια ερημιά' σε μια έρημο
σε μια ξενιτιά' σε μια βαθιά πληγή
σε μια σκοτεινιά' σε μια σκοτεινιά ερημική
να ουρλιάζω μέσα μου να ουρλιάζω
για τη ζωή
ή το κενό
ή και το τίποτα' όλο αυτό το βάρος
το κενό' αυτό το ασήκωτο κενό.

κι η αγάπη σου που είναι τόσο μακριά
μα τόσο κοντά
όσο η ίδια η καρδιά μου για μένα