ένα αστέρι

Τα δυνατά σου μάτια σπάνε τα κλειδιά
και τα ξαναπλάθουν
Τα σημάδια είναι παντού
μα κοίτα στο πουθενά για να τα δεις
Στη χώρα που δεν υπάρχει ούτε ψέμα ούτε αλήθεια
υπάρχει γαλήνη
Στη χώρα που οι δαίμονες γίνονται άγγελοι
κι οι άγγελοι σπαθιά
τραμακτικά σα σκίζουν τον αέρα
Ένα ταξίδι στα απόμερα
στα μέρη του χειμώνα
ένα ταξίδι στους γκρεμούς
θ' ακούς τη φωνή μου δυνατή
θα σε προσεγγίσει, θα σε οδηγήσει
μέσ' από μονοπάτια θα σε περάσει
θα σ' ανταμείψει, θα σε γιατρέψει
Στα νερά τα καθάρια θα σε ξεπλύνει
Και θα σε φτάσει ακέραιο στη χώρα της σιωπής

Ήρθε ο καιρός για τα μεγάλα πνεύματα
θ' ανυψωθούν
δεν το νιωθεις ήδη το πόσο κοντά έχεις φτάσει;
δε βλέπεις ήδη πως οι δρόμοι γυρνούν
στριφογυρνούν
χωρίς να καταλήξουν πουθενά;
κι η θάλασσα
η μεγάλη με τα φτερά
στα βάθη της κρύβει αιώνια κι αρχαία μυστικά
που δεν ακούγονται
που δε μιλιούνται
ανάσες δίνουν και καθοδηγούν
στα αστέρια του βυθού
δώσε μου ένα αστέρι να ανάψω
να πιω το φως του και ν' αναγεννηθώ

τα κατάλληλα μάτια

Θεωρίες και θεωρίες
Μέσα στην πλάση οι θεωρίες
Θεωρίες ανθρώπων που αδυνατούν να πράξουν
Φοβούνται να ζήσουν
Κι αυτοαποκαλούνται σοφοί;
Η σοφία είναι ανώτερη, βαθύτερη
από μια απλή θεωρία
Μπορούμε να λέμε τα βράδια ιστορίες
στον χιονισμένο αέρα δίπλα στο τζάκι το ζεστό
αλλά παράδρομος - δεν μπορείς να με δεις
δεν μπορώ να σ' αγγίξω
Μαθήματα που διδάσκεσαι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο
Σαν κεριά που αναβοσβήνουν
Ανάβουν και σβήνουν, ανάβουν και σβήνουν
Ξάφνου το φως του κεριού δημιουργεί
αφάνταστο φως, ενέργεια
κι εγώ ξέχασα να κλείσω και ν' ανοίξω
τα κατάλληλα μάτια