Thursday, May 8, 2008

Σαν ορφανά


Μισή ζωή για να δέχεσαι τη μια καταπίεση πίσω απ’ την άλλη

κι άλλη μισή να προσπαθείς να τις ξεφορτωθείς.

Τόση ζωή, τόσα εκατομμύρια κι άλλα τόσα χρόνια

για να βρίσκουμε τρόπους να βρεθούμε στην εξουσία

Κι ύστερα βλέπω εσένα και με κοιτάς

κι αναγνωρίζεις τη δύναμη μέσα σε μένα

και ξέρεις πώς να ζήσεις ενάντια σ’ αυτή την τυραννία

και επιτέλους φέραμε τη ζωή μέχρι εδώ

τώρα θέλουμε να φύγουμε μ’ ένα νέο μπαμ

και να μην το πολυσκεφτούμε

να φύγουμε όπως μας αξίζει

σαν ορφανά.

2 comments:

George said...

Σε καταλαβαίνω σε πολλά

Kallioph said...

Να 'σαι καλά :)