Στ’ αποκαΐδια της αλησμόνητης λέξης

Έζησα στ’ αποκαΐδια της αλησμόνητης λέξης
και πέρασα στα άδυτα του νου σου
μόνο με μια δαμασκηνιά στα χέρια να με οδηγεί
στις μυρωδιές από τα χάλκινα βρέφη σου
να ζεστάνω λίγο τις παλάμες μου
να ξαποστάσω λίγο όλες τις θύμησες
όλες τις λέξεις που τύραννοι είναι
πολεμούν για να ξεχάσουν
τη μυρωδιά από τα άγρια μέρη
που τριγυρίζουν οι φυγάδες
που τρέχουν κυνηγημένοι
απ’ τα αόρατα τέρατα των αιώνων
αυτά που σε δείχνουν
αυτά που κοιτάνε την κάθε ματιά σου
η ζωή σου είναι τραγωδία
και τα βουνά ξεπέσανε στους ώμους
και πονάνε όλα τα κόκαλα
σε όλο το κορμί
που αφήνεις τα κέρατα να σαπίζουν
και τραγουδάς ξένα τραγούδια
και ψάχνεις λάθος βήματα ν’ ακολουθήσεις
κι αγναντεύεις το τίποτα που είναι η ζωή σου
αποκαλύπτεις τις έννοιες με τους δικούς σου ορισμούς
κι αντιλαμβάνεσαι τη φάρσα
ανακαλύπτεις την ανάσα σου

Art by Elyse-Paintings