Στο κενό της πληγής σου

Έχω το μεσημέρι μου

τον συννεφιασμένο ουρανό

τις μυγδαλιές π’ άνθισαν πρόωρα

την απουσία σου

Έχω μια πορεία εξελικτική

έχω τη λύπη και τη χαρά

την ύπαρξη και το χαμό

τις πολύπλοκες αναζητήσεις της απλότητας

Έχω την τύχη και το βουνό

έχω την απεριόριστη μορφή σου

το αυτό που γίνεται το άλλο

έχω το τέλος μιας κατάστασης

και την αείμνηστη αρχή της

Έχω το τώρα το πριν και το μετά

έχω το αιώνιο

τη δική σου ζωή και τη δική μου

τη ζωή των αστεριών

τη ζωή του τίποτα

χάνομαι ξανά στο κενό της πληγής σου

αναπνέοντας.

Lovers